Ne harrojmë shumicën e ëndrrave tona. Zakonisht ne kujtojmë vetëm ato që kemi parë pak para se të zgjohemi.
Në të vërtetë, ankthet mbahen mend mirë pjesërisht, sepse zgjojnë të fjeturin. Në atë rast, përmbajtja e makthit është ende shumë e gjallë në kujtesën tonë jetëshkurtër.
Makthet mbahen mend më mirë se shumë ëndrra të mira ose të zakonshme, sepse kujtesa jonë ka evoluar për të na kujtuar ngjarje veçanërisht të pakëndshme dhe kërcënuese.
Ne kemi qenë në gjendje të ruhemi nga situata të tilla. Kështu ka ndodhur me zhvillimin e tipareve të trashëguara në llojin njerëzor.
Në makthet dhe ëndrrat, në përgjithësi, përvojat e pakëndshme mund të përsëriten dhe modifikohen në mënyrë që situata të ngjashme të shmangen në të ardhmen. Në ëndrra, mund të praktikoni të perceptoni dhe të përballeni me situata të tilla.
Kujtimet tona, nga ana tjetër, janë modifikuar për të harruar gjërat e zakonshme të përditshme, si dreka e shkollës të hënën e kaluar, sepse ato nuk janë shumë të rëndësishme për mbijetesën e përditshme.
Nga ana tjetër, ngjarjet pozitive dhe ëndrrat e mira, të cilat, ashtu si përvojat negative, ngjallin emocione të forta, mbahen mend më mirë.